Depark TGB-1 Yerleşkesi GAMA Binası ve Çevre Düzenlemesi

DEÜ DEPARK Teknopark Gelişim Bölgesi 1 - Tespitler

Arazi;  Dokuz Eylül Üniversitesi  Tınaztepe  Yerleşkesi içinde,  İzmir Çeşme  otoyolu güzergahında ilerlerken  algılanan  özellikli bir konumda bulunmakta.

Yerleşim Karakterini; üniversite birimlerinin oluşturduğu yerleşke dokusundan ağaç toplulukları ile ayrışmış , Teknopark'ın içe dönük kurguda yapılaşmış Alfa, Beta binaları oluşturmakta.

Ulaşım; yerleşkeyle  yaya ulaşımı kuzeydeki duraklar ve bir yaya yolu bağlantısı ile kurulmakta. Binek araçlar ise  güneydeki yerleşke içi ulaşımı sağlayan araç yolundan  yaklaşmakta.

Yeşil doku;  sık çam ağaçları ile zeytin, mimoza ve meyve ağaçlarının belirlediği kent ormanı olarak tanımlanabilecek bir peyzaj karakterine sahip.

GAMA Binası ve yakın çevresi projesinden - Beklentiler

·         ekosistem ortamına vurgu yapılmalı.

·        yaratıcı öğrenme ve etkileşim ortamlarını teşvik etmeli.

·        mevcut binalar ile bütünleşik olarak çalışmalı.

Tasarım Kararları

Ağaç topluluklarının;  ekosistemin sürdürülebilirliği, kent iklimini iyileştirme ve kent ekolojisini yumuşatmadaki önemli  işlevlerinin yanı sıra insanlar üzerindeki  psikolojik ve biyolojik olumlu etkileri nedenleriyle alandaki ağaç  dokusuna  dokunmadan,  mevcut yeşili koruyarak yerleşmek  kararı verildi.

·         Gama Binasının programı,  2 bodrum kat + 9 kattan oluşan yoğunlaştırılmış tek bir yapı kütlesinde toplanarak, alanda yeşil peyzajın  bulunmadığı tek yer olan açık otopark alanında  konumlandırıldı.

Gama Binasının, yaratıcı öğrenme ortamı olarak etkileşimi arttıracak, Alfa-Beta binalarıyla  bütünleşik çalışarak  mevcut yaşamla  BAĞ  kuran  mekan olarak AVLU|BAHÇE  fikri önerildi.

Bu bağlamda;

·         Gama Binası'nın yönetim merkezi olarak yükleneceği "temsil"i  vurgulayan, prestijli bir kimlik  sunmak amacıyla,   kütleye arazinin alt kotu olan + 195  kotundan ( -4.20)  alındı.

·          Yerleşkeden ana yaya yaklaşımının olduğu +199 kotu ( -+ 0.00 ) olarak kabul edilerek,  Alfa-Beta binalarının ana girişleri de bu kottan alınarak engelsiz giriş sağlandı.

·         +195 kotu ile + 199 kotunu birbirine bağlayan, etkileşimi sağlayacak,  ağaç topluluklarıyla da ilişkilenen ortam olarak   bir avlu|bahçe kurgulandı. Bu bağlantıyı kütleyle de vurgulamak için, etaplanmaya da referans olacak şekilde kütlede üçüncü boyutta bir kırılma yapıldı. 

·         Giriş katlarını birbirine bağlayan amfiler ile özelleşmiş nişler önerildi. 

·         Alanın  güneyindeki ağaçlık peyzaj içinde kiralanabilir bağımsız, tekil ofis birimleri konumlandırıldı. Birimler arasında avlu ile bağlantılı çalışan alternatif bir gezinti rotası oluşturularak, etkileşim ortamı çeşitlendirilerek  zenginleştirildi. 

·         Bu amaçla tasarlanan köprünün,  kompozisyonun bütününden farklı yapısal diliyle ayrışan bir obje kimliği  taşıması düşünüldü. Ayrıca avlu | bahçede  gölgelikli oturma mekanları yaratması  sağlandı 

·         Kütlede, sığınak, teknik hacimler ve kapalı otoparkın yer aldığı bodrum katların üzerindeki iki kat restoran, kafeterya, çok amaçlı salon, idari ofisler, kuluçka merkezi gibi sosyal ve kültürel programları içeren birimlere ayrıldı.

·         Yapının etaplanabilirliği  kiralanabilir ofisleri  iki bloğa ayırarak sağlandı. Ortak kullanımlı alanlar ile kiralanabilir ofislerin bir bölümünün  ilk etapta yapılması öngörüldü. 

·         Bloklarda ofislerin esnek ve dönüşebilir kurgusu için ıslak hacimler ve sirkülasyonlar  sıkıştırılarak ofis katlarına yerleştirildi.

·         İki ofis bloğu arasındaki düşey sirkülasyon elemanlarıyla birlikte çalışan teraslarla avlu|bahçe etkileşim ortamının  düşeyde de sürekliliğinin sağlanması istendi. 

·         Alfa, Beta yapıları  ile Gama A2 bloğu üzerinde çatı bahçeleri oluşturularak alternatif ortamlar yaratılarak, ekosistemin sürekliliğine vurgu yapıldı.

·         A1 bloğu çatısında, kurumun tüketeceği enerjiyi desteklemek amacıyla fotovoltaik paneller yerleştirildi.

·         2 etaplı yapılması öngörülen kütlenin  1.etabını oluşturan  A + A1 bloğunun  taşıyıcı sistemi ( 12.75 x 8.40 ) ile (9.45 x 8.40 )  aks aralıklarında betonarme karkas olarak önerildi.Yapının hızlı ve ekonomik üretimi için taşıyıcı sistemin brüt beton olarak bırakılması, yalın ve rasyonel bir dilin yapının kimliğini oluşturması amaçlandı.      

·         2. etapta yapımı öngörülen A2 blok kullanıcıların konforunun etkilenmesini ve işleyişin  aksatılmasını minimize etmek amacıyla, atölyede üretilerek şantiyede monte edilebilecek,   çelik karkas sistem ile aynı  aks aralıklarında önerildi.

·          İç mekanda  dolu ve şeffaf yüzeyli modüler bölücü duvar elemanları kullanıldı.

·         Güneş kontrolü   A1 blokta 2.00 metrelik  saçaklarla sağlanırken, A2 blokta alüminyum jaluzi öngörüldü.